Հավատքի թշնամիները

4. Երկմտում
Երկմտումը դա անվստահություն է, կասկած, թե արժե՞ որպես ճշմարտություն ընդունել որեւէ պնդում կամ պնդումների համակարգ։
Բերենք «երկմտում» բառի իմաստային մի քանի հոմանիշ. անվստահություն, կասկած, տատանում, ցրվածություն, կասկածամտություն, ամուր հավատքի բացակայություն, անվճռականություն, անվստահություն, դժվարություն, հուզմունք, զգուշավորություն։
«Միայն թէ թող հաւատքով խնդրէ առանց երկմտելու, որովհետեւ երկմտողը նման է ծովի հողմակոծուած եւ տատանուած ալիքին» (Հակոբոս 1։ 6)։
Երկմտումը Աստծուն ոչ լիարժեք նվիրվելու առկայությունն է։ Լիարժեք նվիրումը վկայում է այն մասին, որ մարդը վստահում է Աստծուն եւ Աստծո Խոսքին իր ողջ սրտով եւ մտքով։
«Իսկ նա, որ խղճմտանք է անում, եթէ ուտէ դատապարտուած է, որովհետեւ հաւատքից չէ. եւ ամեն ինչ որ հաւատքից չէ, մեղք է» (Հռովմ. 14։23)։
Ինչպե՞ս հաղթահարել երկմտանքը։
—Դադարել լսել կասկածամտության ձայնը կամ մարմնավոր միտքը, որոնք սովոր են ընդդիմանալ Աստծուն։
«Եւ քո ճշմարտութեան խօսքը ամենեւին մի հեռացնիր իմ բերանիցը. Որովհետեւ քո իրաւունքին եմ յուսացած» (Սաղմ.119։ ՎԱՎ 43)։
«Եւ քո վկայութիւնների համար կխօսեմ թագաւորների առաջին, եւ չեմ ամաչիլ» (Սաղմ. 119։ ՎԱՎ 46)։
«Այսուհետեւ, եղբայրներս, զօրացէք Տէրով եւ նորա զօրութեան կարողութիւնովը» (Եփես. 6։ 10)։ (Ամրացեք Ամենակարող Աստծո հավատքի մեջ)։
«Ուրէմն դէն մի գցէք ձեր վստահութիւնը, որ մեծ վարձքի հատուցումն ունի» (Եբր. 10։ 35)։ (Մի կորցրեք վստահությունն ու արիությունը)։
5. Տրտմություն
Տրտմությունն ահավոր մեղք է։ Այն բացասականորեն գունազարդված տրամադրություն է, հոգու ճնշված վիճակ, որն ուղեկցվում է ուժերի ընդհանուր անկմամբ։ Տրտմությանը հատուկ են վիրավորվածության զգացողությունը, անպատճառ դժգոհությունը, հիասթափությունը։ Խիստ տրտմությունը հանգեցնում է դեպրեսիայի։
Քրիստոնյաները պետք է լինեն ուշադիր, երբ առաջանում է ուժաթափություն՝ զգայական կամ ֆիզիկական թուլության կամ հոգնածության պատճառով։ Թախիծ, նեղվածություն կամ հիասթափություն՝ այլ քրիստոնյաների պահվածքի պատճառով։
«Եւ աղօթքիցը վերկացավ եկավ իր աշակերտների մօտ, եւ նորանց քնի մէջ գտավ տրտմութիւնից. Եւ ասեց նորանց. Ինչու՞ էք քնում. վեր կացէք, աղօթք արէք, որ փորձութեան մէջ չմտնէք» (Ղուկ. 22։ 45 —46)։
Ինչպե՞ս խուսափել տրտմությունից։
Մենք պետք է որոշում ընդունենք լինել ուժեղ Աստծով, հուսալով նրա օրհնությանը։ Թող Աստծո օրհնությունը, որ մեզ շնորհ է տրված, իզուր չանցնի։
«Եւ մենք գործակից լինելով նաեւ աղաչում ենք, որ դուք Աստուծոյ շնորհքը զուր տեղը չընդունէք։ Որովհետեւ ասում է. Ընդունելի ժամանակում լսեցի քեզ, եւ փրկութեան օրումն օգնեցի քեզ. ահա հիմա է ընդունելի ժամանակ. ահա հիմա է փրկութեան օր» (Բ Կորնթ. 6։ 1—2)։
«Նորա համար հաստատեցէք թուլացած ձեռները, եւ տկարացած ծունկերը» (Եբր. 12։ 12)։
«Ամէն զօրութիւնով զօրացած իր փառքի զօրութեան համեմատ, ամեն համբերութեան եւ երայնմտութեան մէջ ուրախութիւնով» (Կողոս. 1։ 11)։
«Որովհետեւ Աստուծոյ արքայութիւնն ուտելիք եւ խմելիք չէ. այլ արդարութիւն եւ խաղաղութիւն եւ ուրախութիւն Սուրբ Հոգովը» (Հռովմ. 14։ 17)։
Ուրախությունը մեղք չէ, այն ցրում է հոգնությունը, որից առաջանում է տրտմություն, ինչը շատ վատ բան է։

22-05-2020