Որդիներից կրտսերն էր Վիտալին
Աբովյան քաղաքում էին բնակվում Իվան եւ Թագուհի Յակուբովներ ամուսինները, ովքեր, իմանալով Քաշաթաղի շրջանի վերաբնակեցման մասին, 1997 թ. 4 որդու՝ Աշոտի, Լազարի, Աշուրի եւ Վիտալիի հետ տեղափոխվեցին Արցախ, բնակություն հաստատեցին Բերձոր քաղաքում։ Այստեղ ծնվեց Յակուբովների դուստրը՝ Սոսյան։
Բերձորում հասակ առան Յակուբով եղբայրները, սովորեցին Բերձորի Վահան Թեքեյանի անվան թիվ 1 միջնակարգ դպրոցում։ Կրտսեր որդին՝ Վիտալին, դպրոցում սովորեց 9 տարի։ Այնուհետեւ ընտրեց խոհարարի մասնագիտությունը, ավարտեց նաեւ Բերձորի արվեստի դպրոցի ակորդեոնի բաժինը։ Իվանն ու որդիները դարձան Բերձորը շենացնողներ, շինարարներ։ Թագուհին աշխատում էր դպրոցում եւ աշակերտների սիրելի Թաքուշ մորաքույրն էր։ 2016 թ. ապրիլին տղաները, նաեւ Վիտալին, մասնակցեցին քառօրյա եւ հետագա մարտական գործողություններին: Վիտալին պարգեւատրվեց «Արիություն» մեդալով։ Պատերազմն ավարտվեց, տուն եկան ու շարունակեցին իրենց բարի գործը, Աշոտն ընտրեց զինվորականի մասնագիտություն։ Իսկ Վիտալին զբաղված էր շինարարությամբ, խոհարարությամբ: 2018-ին ծնվեց դուստրը՝ Մարին։ Երջանիկ էր իր ընտանիքով, աշխատում էր, որ տուն կառուցեր Բերձորում։ Սակայն...
2020 թ. սեպտեմբերի 27-ին սկսված պատերազմի հենց առաջին օրը շատ քաշաթաղցիներ մեկնեցին առաջնագիծ, հոկտեմբերի սկզբին, որպես պահեստազորային, Ջաբրայիլ հասավ նաեւ Վիտալին։ Այդ օրերին ամենածանր տեղանքներից մեկն էր Արցախի հարավային սահմանը, եւ շատ հայորդիներ նահատակվեցին։ Հոկտեմբերի 10-ին մարտական գործողություն կատարելիս զոհվեց Վիտալին։ Նույն օրը Հադրութի տարածքում հերոսաբար նահատակվեցին նաեւ բերձորցիներ Վրեժ Պողոսյանն ու Մնացական Հարությունյանը։ Վիտալիին հուղարկավորեցին Աբովյանում՝ Սարալանջի հանգստարանում։ Եղբոր հուղարկավորությունից հետո կամավոր մարտադաշտ մեկնեց նաեւ Աշուրը։ Շուշիի պաշտպանների շարքերում էր։ Այստեղ ընթացող ծանր մարտերի մասնակիցը հիվանդացավ եւ այժմ բուժվում է հիվանդանոցում։ Աշոտը շարունակում է զինվորականի իր պարտքը։ Կրկին Աբովյան վերադարձան Յակուբովները, բնակվում են ժամանակավոր կացարանում։
Բերձորի Վ. Թեքեյանի անվ. թիվ 1 միջնակարգի տնօրեն Անահիտ Քոսակյանը ցավով է պատմում իր սանի՝ Վիտալիի մասին, ով դպրոցական տարիներին էլ աչքի էր ընկնում բարի ու համեստ բնավորությամբ, մասնակցում հանդեսներին, նվագում իր սիրելի երաժշտական գործիքը՝ ակորդեոնը։ Մայրը՝ Թագուհին, կարոտով է պատմում որդու մասին, ով պատրաստակամորեն մեկնեց առաջնագիծ, կռվեց հերոսաբար ու նահատակվեց։ Ցավով է տանում այն, որ ստիպված լքեցին Բերձորի իրենց տունը, որտեղ հասակ առան զավակները, իրենց հոր հետ վերակառուցեցին, որն այժմ դատարկ է...
Օրերս «Թեքեյան կենտրոն» հիմնադրամը հանդես եկավ Բերձորի Թեքեյանի անվ. դպրոցի նահատակ ու վիրավոր սաների ընտանիքներին, այդ թվում նաեւ՝ Վիտալիի, ընտանիքին կենցաղային տեխնիկա հատկացնելով։ Դպրոցի շատ շրջանավարտներ մասնակից եղան այս պատերազմին, 6-ը նահատակվեցին, 3-ը վիրավորվել են, դեռ բուժվում են։
Զոհրաբ ԸՌՔՈՅԱՆ 11-03-2021
|
Որդիներից կրտսերն էր Վիտալին
Աբովյան քաղաքում էին բնակվում Իվան եւ Թագուհի Յակուբովներ ամուսինները, ովքեր, իմանալով Քաշաթաղի շրջանի վերաբնակեցման մասին, 1997 թ. 4 որդու՝ Աշոտի, Լազարի, Աշուրի եւ Վիտալիի հետ տեղափոխվեցին Արցախ, բնակություն հաստատեցին Բերձոր քաղաքում։ Այստեղ ծնվեց Յակուբովների դուստրը՝ Սոսյան։
Բերձորում հասակ առան Յակուբով եղբայրները, սովորեցին Բերձորի Վահան Թեքեյանի անվան թիվ 1 միջնակարգ դպրոցում։ Կրտսեր որդին՝ Վիտալին, դպրոցում սովորեց 9 տարի։ Այնուհետեւ ընտրեց խոհարարի մասնագիտությունը, ավարտեց նաեւ Բերձորի արվեստի դպրոցի ակորդեոնի բաժինը։ Իվանն ու որդիները դարձան Բերձորը շենացնողներ, շինարարներ։ Թագուհին աշխատում էր դպրոցում եւ աշակերտների սիրելի Թաքուշ մորաքույրն էր։ 2016 թ. ապրիլին տղաները, նաեւ Վիտալին, մասնակցեցին քառօրյա եւ հետագա մարտական գործողություններին: Վիտալին պարգեւատրվեց «Արիություն» մեդալով։ Պատերազմն ավարտվեց, տուն եկան ու շարունակեցին իրենց բարի գործը, Աշոտն ընտրեց զինվորականի մասնագիտություն։ Իսկ Վիտալին զբաղված էր շինարարությամբ, խոհարարությամբ: 2018-ին ծնվեց դուստրը՝ Մարին։ Երջանիկ էր իր ընտանիքով, աշխատում էր, որ տուն կառուցեր Բերձորում։ Սակայն...
2020 թ. սեպտեմբերի 27-ին սկսված պատերազմի հենց առաջին օրը շատ քաշաթաղցիներ մեկնեցին առաջնագիծ, հոկտեմբերի սկզբին, որպես պահեստազորային, Ջաբրայիլ հասավ նաեւ Վիտալին։ Այդ օրերին ամենածանր տեղանքներից մեկն էր Արցախի հարավային սահմանը, եւ շատ հայորդիներ նահատակվեցին։ Հոկտեմբերի 10-ին մարտական գործողություն կատարելիս զոհվեց Վիտալին։ Նույն օրը Հադրութի տարածքում հերոսաբար նահատակվեցին նաեւ բերձորցիներ Վրեժ Պողոսյանն ու Մնացական Հարությունյանը։ Վիտալիին հուղարկավորեցին Աբովյանում՝ Սարալանջի հանգստարանում։ Եղբոր հուղարկավորությունից հետո կամավոր մարտադաշտ մեկնեց նաեւ Աշուրը։ Շուշիի պաշտպանների շարքերում էր։ Այստեղ ընթացող ծանր մարտերի մասնակիցը հիվանդացավ եւ այժմ բուժվում է հիվանդանոցում։ Աշոտը շարունակում է զինվորականի իր պարտքը։ Կրկին Աբովյան վերադարձան Յակուբովները, բնակվում են ժամանակավոր կացարանում։
Բերձորի Վ. Թեքեյանի անվ. թիվ 1 միջնակարգի տնօրեն Անահիտ Քոսակյանը ցավով է պատմում իր սանի՝ Վիտալիի մասին, ով դպրոցական տարիներին էլ աչքի էր ընկնում բարի ու համեստ բնավորությամբ, մասնակցում հանդեսներին, նվագում իր սիրելի երաժշտական գործիքը՝ ակորդեոնը։ Մայրը՝ Թագուհին, կարոտով է պատմում որդու մասին, ով պատրաստակամորեն մեկնեց առաջնագիծ, կռվեց հերոսաբար ու նահատակվեց։ Ցավով է տանում այն, որ ստիպված լքեցին Բերձորի իրենց տունը, որտեղ հասակ առան զավակները, իրենց հոր հետ վերակառուցեցին, որն այժմ դատարկ է...
Օրերս «Թեքեյան կենտրոն» հիմնադրամը հանդես եկավ Բերձորի Թեքեյանի անվ. դպրոցի նահատակ ու վիրավոր սաների ընտանիքներին, այդ թվում նաեւ՝ Վիտալիի, ընտանիքին կենցաղային տեխնիկա հատկացնելով։ Դպրոցի շատ շրջանավարտներ մասնակից եղան այս պատերազմին, 6-ը նահատակվեցին, 3-ը վիրավորվել են, դեռ բուժվում են։
Զոհրաբ ԸՌՔՈՅԱՆ 11-03-2021
փակել >>
|